ՈՒկրաինայի նախագահ Վլադիմիր Զելենսկին սպասում է տեղեկության, թե Թուրքիայում մայիսի 15-ի հանդիպմանն ով է ներկայացնելու Ռուսաստանը։ «Ես սպասում եմ, թե ով կժամանի Ռուսաստանից, և այդ ժամանակ կորոշեմ, թե ինչ քայլեր պետք է ձեռնարկի Ուկրաինան»,- հավելել է Զելենսկին։ Նա հիշեցրել է, որ ԱՄՆ-ի նախագահ Դոնալդ Թրամփը նույնպես քննարկում է Թուրքիայում բանակցություններին մասնակցելու հնարավորությունը, ինչը կարող է լինել ամենաուժեղ փաստարկը։               
 

Խոպանչիները՝ ներքաղաքական գործոն

Խոպանչիները՝ ներքաղաքական գործոն
12.01.2015 | 14:21

Ռուսաստանի պատկան մարմիններին մոտ կանգնած աղբյուրները տեղեկացնում են, որ այս տարի մոտ 70 %-ով պակասել է այդ երկիր աշխատանքի մեկնողների թիվը: Սա, անշուշտ, պայմանավորված է Ռուսաստանի անմխիթար տնտեսական վիճակով, կայուն հեռանկարի բացակայությամբ: ՈՒրախության կամ տխրության սեղանները հնարավորություն են տալիս շփվելու տասնյակ մարդկանց հետ, ու անկախ պաշտոնական թվերից՝ ինքս համոզվել եմ, որ Ռուսաստան մեկնող հայաստանցի խոպանչիների թիվն այս տարի էապես պակաս է լինելու: Այս հանգամանքն էապես ազդելու է Հայաստանի քաղաքական ու տնտեսական իրականության վրա: Նախ՝ խոսենք տնտեսության մասին: Մարդիկ մեկնում էին Ռուսաստան, աշխատում էին, տուն փող ուղարկում ու, համաձայնեք, մասամբ կատարում էին կառավարության սոցիալական ֆունկցիան: Ասել կուզեմ, որ կառավարությունն առանձնապես հոգ չէր տանում աշխատատեղերի ստեղծման, տնտեսության զարգացման ուղղությամբ, որովհետև տրանսֆերտները դարձել էին ոչ միայն սովորական մահկանացուների ապրուստի միջոց, այլև ապահովում էին քրեաօլիգարխիկ համակարգի կայունությունը: Հիմա տրանսֆերտներն էապես կրճատվելու են, ընկնելու է մարդկանց գնողունակությունը, առաջանալու է սոցիալական լարվածություն, գործազրկության պատկերն ավելի իրական է երևալու: Հայաստանի կառավարությունը, որը սովոր է լուծել միայն ընթացիկ խնդիրներ՝ բախվելու է լուրջ մարտահրավերի հետ: Սրանից էլ գալիս է քաղաքական հետևանքը: Երկրում մնալու է բողոքական հսկայական զանգված, որը քաղաքականության մեջ արժեք ստեղծող չէ, սակայն կարող է ապահովել ընդդիմադիր շարժումների կայուն «մասսովկան»: Եթե հաշվի առնենք այն հանգամանքը, որ Հայաստանում գրեթե բացակայում է նորմալ ընդդիմությունը, ապա Հայաստանում իրական է դառնում սոցիալական բունտի հեռանկարը: Իշխանությունները դա կարող են կանխել երկու ճանապարհով՝ ուժային, որը ժամանակավոր լուծում է ու ավելի է դեգրադացնելու պետությունը, և ռեֆորմների ճանապարհով, որոնք ցավոտ կարող են լինել, սակայն անխուսափելի են: Մի խնդիր էլ կա. արդյո՞ք Հայաստանի իշխանությունը բարեփոխումներ իրականացնելու մտավոր, կազմակերպչական, մարդկային ռեսուրս ունի: Հարցի պատասխանն այս պահին դրական չէ, մյուս կողմից՝ իշխանությունը կարող է լրացվել ինտելեկտուալ բաղկացուցիչով, եթե բացի համակարգը: Դա, իր հերթին, հանգեցնելու է օլիգարխիկ համակարգի թուլացմանը: Խոպանչիների թվի նվազեցումը այլ հանգամանքի էլ է բերելու: Պակասում է մարդկանց թիվը, որոնց միջոցով Մոսկվան ազդում էր Հայաստանի իշխանության քաղաքականության վրա: Սա դրական է, սակայն Հայաստանի իշխանությունը պարտավոր է հոգալ աշխատանքի կարիք ունեցող իր քաղաքացիների մասին, այլապես սոցիալական լարվածությունը Հայաստանում դառնալու է իրական:


Սուրեն ՍՈՒՐԵՆՅԱՆՑ

Դիտվել է՝ 1375

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ